Eerst zag Piet Berkvens niks in de kant-en-klare opdekdeur. Maar er kon niet worden achtergebleven op de concurrenten. En uiteindelijk werd groen licht gegeven voor de productie van de opdekdeur. De nieuwe constructie van de opdekdeur van Berkvens – de Berklon deur – is daarmee een feit.

Intussen blijft de tijd in de markt van binnendeuren ook niet stilstaan. De voorsprong van Berkvens vanwege de primeur van de celdeur slinkt gaandeweg. Concurrenten ontwikkelen een eigen variant en gaan nog een stap verder. De bij Berkvens geproduceerde celdeur is een voorbewerkte stompe deur. Deze moet op de bouwplaats nog een aantal bewerkingen ondergaan voordat hij in het kozijn hangt, wat alleen een vakman kan. Enkele fabrikanten ontwikkelen media ‘jaren 60 een opdekdeur. Een kant-en-klare deur waarin alleen nog maar een paumelle geschroefd hoeft te worden, waarna deze kan worden afgehangen. Er hoeft geen vakman meer aan te pas te komen. Commercieel directeur Iron van Dooren beseft dat dat een belangrijke kostenbesparing is voor bouwondernemingen. De opdekdeuren hebben volgens hem dan ook de toekomst en daarvan probeert hij ook zijn schoonvader Piet Berkvens te overtuigen. Maar Piet Berkvens vindt opdekdeuren maar niets. Beide directeuren staan hierin tegenover elkaar. Het is uiteindelijk de markt die Piet Berkvens weet te overtuigen. Vertegenwoordigers geven aan orders aan de concurrentie te verliezen. En tegelijkertijd nemen steeds meer architecten opdekdeuren in hun bestekken op, waardoor aannemers min of meer verplicht zijn deze deuren toe te passen. Berkvens dreigt buitenspel te worden gezet.

Op de vertegenwoordigersvergadering van 20 mei 1967 geeft Piet Berkvens daarom uiteindelijk het groene licht voor de productie van de opdekdeur. Met deze beslissing is de slag niet zonder meer gewonnen. Het product is hiermee nog niet geproduceerd… Voor de ontwikkeling van een eigen opdekdeur worden circa vijf maanden uitgetrokken. Berkvens heeft daarbij het voordeel dat er al andere opdekdeuren op de markt zijn, zodat ze kunnen zien hoe het niet moet. Maar de eerste resultaten zijn weinig hoopgevend. De eerste deur was een ramp. Het was een stompe deur met daar tegenaan houten latjes. De deuren werden uit de productiestraat gehaald en door een man of twintig werden die dan bewerkt tot opdekdeur. Zo werden er 400 deuren per week gemaakt. Geen aantallen om indruk te maken op de concurrenten.

De beoogde vijf maanden worden bijna vier jaren. Halverwege 1971 slagen de technische mensen bij Berkvens er uiteindelijk in een kunststof profiel van pvc te ontwikkelen dat voor het oog niet storend aan de zijkant van de deur wordt gelijmd. De nieuwe constructie van de opdekdeur van Berkvens – de Berklon deur- is daarmee een feit. De opdekdeur wordt nog datzelfde jaar in productie genomen. Daarmee heeft Berkvens een tweede belangrijke troef in handen. In de Nederlandse massamarkt wint de goedkope, gemakkelijk toe te passen opdekdeur aan populariteit. Vele miljoenen opdekdeuren zullen in Someren van de band rollen. Het wordt dan ook het tweede succesproduct van Berkvens.