Berkvens brengt in 1982 het stalen montagekozijn op de markt. En brengt daarmee een revolutie teweeg in de bouwwereld omdat het monteren van kozijnen gemakkelijker, sneller en dus ook goedkoper kan. Klik en klaar; in een handomdraai. Dit nieuwe product is enorm belangrijk geweest voor de ontwikkeling van het bedrijf.

Tot aan 1980 is het stalen kozijn een inmetselkozijn, dat als voorgelakt stalen kozijn gesteld wordt voordat de wanden staan. De wanden worden er als het ware omheen gemetseld, waarna de kozijnen worden afgelakt en de deur kan worden afgehangen. Het is een arbeidsintensieve methode. Daarom wordt door concurrenten in 1980 het kant-enklare-afgelakte montagekozijn geïntroduceerd. Een belangrijke uitvinding, die vooral een andere werkwijze inhoudt. Het kozijn hoeft niet langer te worden ingemetseld, maar kan direct in de muur geschroefd worden. Maar omdat het kozijn opgebouwd is uit allemaal verschillende onderdelen blijft de montage arbeidsintensief. Het is de Belgische uitvinder, annex kozijnenfabrikant, Bert Fleury die met dé oplossing komt. Hij ontwikkelt een montagekozijn waarin alle losse onderdelen al zijn gemonteerd. Het is alleen nog een kwestie van een bout aandraaien met een inbussleutel en het kozijn wordt eenvoudig vastgeklemd. Klik en klaar; in een handomdraai! Weer speelt een klein maar essentieel onderdeel de hoofdrol: een eenvoudig klemmetje. Met twee compagnons produceert Bert Fleury deze revolutionaire montagekozijnen in een ‘frabriekje’ in het Belgische Molenstede. Zij zoeken in Nederland een partner die het kozijn aan de man wil brengen. Piet Berkvens houdt in eerste instantie de boot af onder het mom: “Wij zijn geen ijzerboeren, wij zijn houtboeren”. Maar algemeen directeur Iron van Dooren komt daar in 1982 op terug. Berkvens gaat de ‘Fleury-kozijnen’ in Nederland verkopen. De samenwerking wordt in eerste instantie één groot fiasco. De leveringen leken nergens op, de maatvoeringen klopten niet. Er waren veel problemen en nog meer klachten. Het was een compleet gekkenhuis. De afdeling kreeg zelfs de bijnaam afdeling paniek. Het is al snel duidelijk: zo gaat het niet langer. De situatie wordt onhoudbaar en Iron van Dooren en Theo Houben stappen op een avond in het najaar van 1982 in de auto en rijden naar België. Ze stellen Fleury voor de keuze: we nemen de zaak compleet over of we stoppen ermee. Verkoop was bespreekbaar, maar Fleury wilde er wel een aardige cent voor beuren. Berkvens heeft toen oud ijzer voor de nieuwwaarde gekocht. Maar de investering heeft zich ontelbare keren terugverdiend. Dankzij dit kozijn is Berkvens enorm gegroeid. Het idee van een simpel klemmetje werd eigenlijk gekocht, maar het is misschien wel de belangrijkste bedrijfsovername van Berkvens in haar geschiedenis.

De productie van het montagekozijn verhuist naar Someren. Een bedrijfshal, die barstensvol hardhouten buitendeuren staat, wordt leeggeruimd om plaats te maken voor de uit België overgebracht productievoorraad en machines. Twee werknemers van Berkvens moeten de orders zo goed en kaas als het kan uitleveren en er wordt in 1983 iemand in dienst genomen om de productie van stalen kozijnen in Someren op gang te krijgen. En ook hier komt de rode draad bij Berkvens naar voren: het product kan beter, eenvoudiger en goedkoper geproduceerd worden. Het begin gaat met vallen en opstaan. In de eerste week werden er 84 kozijnen gemaakt, waar dag en nacht voor moest worden gewerkt. Langzaamaan werd het kozijn geperfectioneerd, werden certificaten behaald en goede leveranciers gezocht voor alle onderdelen.