De horizon verbreden

Berkvens levert via handelsagenten deuren door heel Nederland. Een van deze agenten heeft ook zakelijke contacten in België. Daardoor worden ook mondjesmaat Berkvens-deuren verkocht op de Belgische markt, met name in Limburg en Antwerpen. Piet Berkvens ziet zakelijke mogelijkheden bij onze zuiderburen. Met slechts twee grote deurenfabrikanten is de concurrentie in het buurland namelijk minder groot. Bovendien verwacht hij gebruik te kunnen maken van interessante subsidiemogelijkheden voor bedrijfsvestiging. In het voorjaar van 1958 steekt hij de grens over om te bekijken of er in de omgeving een fabriekshal op een industrieterrein te koop is. Een industrieterrein vinden ze niet. Wel stuiten ze op een gebouwencomplex in Hasselt. Piet Berkvens ziet er wel brood in en besluit in juni 1958 enkele hallen te huren.

Onder de naam Neber (afkorting van dochter Nelly Berkvens) proberen ze in België vlakke deuren van Berkvens aan de man te brengen, maar dat valt niet mee. Al snel blijkt dat de Belgische markt heel anders in elkaar zit dan de Nederlandse markt. De verkoop loopt bijvoorbeeld niet via de aannemer, maar hoofdzakelijk via de grote bouwmaterialenhandelaren. Die onderhouden weer nauwe contacten met ambachtelijke schrijnwerkers. Een ander belangrijk verschil is dat in België hoofdzakelijk particulieren woningen bouwen. Grootschalige projectbouw, zoals in Nederland gebruikelijk is, is er nauwelijks. Maar ook de smaken verschillen; Belgen hebben liever een ouderwetse, massieve paneeldeur, dan een ‘Hollandse kartonnen deur’. Uiteindelijk slaagt Berkvens er toch in hier een stabiele afzet te creëren.