Rookwerendheid

De theorie van rookwerendheid
Op dit moment zijn er twee manieren voor het bepalen van de rookwerendheid (ook wel weerstand tegen rookdoorgang). De eerste methode gaat uit van een testmethode voor het bepalen van de brandwerendheid, waarna het resultaat vermenigvuldigd wordt met anderhalf. De andere methode omschrijft een test waarbij wordt gemeten hoeveel rook zich binnen een bepaalde tijd door de deur-kozijncombinatie kan verplaatsen. In de NEN 6075 norm worden momenteel beide mogelijkheden nog aangegeven.

Rookwerendheid in de praktijk
In de praktijk is er echter een wezenlijk verschil tussen de twee methodes. Bij de bepaling van een weerstand tegen branddoorslag wordt vaak gebruik gemaakt van actieve dichtingen die in het geval van een verhitting hun werk gaan doen. In het geval van brand kan dit ook goed, echter in geval van een daadwerkelijke rooksituatie zal de temperatuur van het object niet zo hoog worden, dat de dichtingen hun werk ook gaan doen. De bepalingsmethode aan de hand van berekening, gebruik makend van de weerstand tegen branddoorslag, is dan ook puur theoretisch. Er is dan dus vaak ook geen sprake van praktische rookwerendheid.

Hoe wordt er gemeten?
De methode die gebaseerd is op meting is de EN 1634-3. De uitkomst van deze meting geeft een waardering van de set weer bij zowel omgevingstemperatuur (20⁰C) als bij 200⁰C. Daarbij is de prestatie van de deurset niet uitgedrukt in een tijd, maar in een hoeveelheid lucht (rook volume) die door de deurset heen is weggelekt.

De meting van de lekkage vindt plaats in een overdruk ruimte. De ruimte wordt in drie stappen van een overdruk voorzien, oplopend van 10 Pa, naar 25 Pa en tot slot 50 Pa.

Deze stappen worden vervolgens doorlopen bij 20 graden en ook bij 200 graden, daarna wordt de deurset omgedraaid en wordt deze nogmaals beproefd met de deur draaiend naar de andere zijde (de deur draait dus een maal naar de kamer toe en een maal van de kamer af). Aangezien bij deze deursets gebruik gemaakt wordt van rubber dichtingen in de deur, het kozijn of beide, wordt de luchtlekkage mede beïnvloed door het in of uit de rubbers drukken van de deur. Daarnaast is ook het vervormingsgedrag van de elementen bij de hoge temperatuur van invloed op de afdichting.

In de meting wordt bepaald hoeveel lucht er door de set weglekt, omgerekend naar een uur. Deze wordt uitgedrukt in m³/uur (ofwel kubieke meters lucht per uur)

Geschikt bevonden?
Net als bij brand wordt hier ook gesproken over ja of nee resultaat, dus een set die zeer goed presteert (geringe lekkage) en een set die net onder het maximaal toelaatbare volume presteert worden beide met een classificatie Sa of S200 bestempeld. Wel is het een voordeel als een set weinig lekkage laat zien tijdens de meting, omdat in het geval van een gewenste uitbreiding van de testresultaten er meer mogelijk is als de lekkage laag is.

Veiligheid of schijnveiligheid
Ondanks dat tot het voorjaar van 2019 beide regels nog mogen worden toegepast, is inmiddels duidelijk dat het tegenhouden van rook iets anders is dan het tegenhouden van vuur, waarbij de 1,5 regel geen veiligheid, maar schijnveiligheid biedt.

^{Testopstelling Rookwerendheid (geaccrediteerde test).}